Madalyonun diğer yüzü: Domino etkisi

Bu konuya,bir önceki yazıma ( "İçimizde yarattığımız karanlık" ) göre daha çok mantık çerçevesinde ve gerçek olaylarla yaklaşacağım.Tercihlerimizin bizleri götürdüğü yerlere daha gerçekçi bakmanın insanlığa daha çok yardımcı olacağı kanaatindeyim.

Şimdi 'domino taşlarının yıkılması' benzetmesini bilmeyeniniz yoktur.Kısaca üstünden geçeyim; domino taşlarının birine dokunursunuz ve sırasıyla dokunduğunuz arkasındakine,o da bir arkasındakine çarparak yıkılır.Eğer yanlış yerleştirilmiş bir domino taşı varsa da arkadakine çarpmayacak ve düşme eylemi orda son bulacaktır.Şimdi sizden hayatınızda "domino etkisi" yapan bir tercihi düşünmenizi isteyeceğim.Bunları düşünün ve her adımınızda kaybettiklerinizi ve kazandıklarınızı not  edin.Böylelikle her seçimin sizde bıraktığı  -artık bırakacağı- etkiyi öngörebilirsiniz.(Bakın bilebilirsiniz demiyorum,altı çizili!) 

  Örnekle açıklamak gerekirse; iki üniversite vardır ortada seçilmesi gereken; Ege Üniversitesini seçersem, sahil,ortamlar,partiler,İzmir ortamı -mis gibi Konak havası vs-,sıcak havalardan dolayı daha rahat ve açık giyinebilme,sıcakkanlı insanlar,deniz aktiviteleri ve aquapark ağırlıklı tatiller-aktiviteler vs.

 Eğer Atatürk Üniversitesini seçersem; kar-kış,tatil açısından kayak merkezleri,etkinlik olarak buz üstünde yapılan aktiviteler,soğuk sevmeyen yani ılıman kuşakta yetişmiş bir insansanız daha kalın ve "boğucu" kıyafetler şeklinde hayatınızın gidişatı değişebilir.Dediğim gibi bu sadece bir örnekti.Örnekler; kız/erkek arkadaşı seçimleriniz,iş/meslek tercihleriniz,ev arkadaşı veya  yakın arkadaş tercihleriniz şeklinde arttırılabilir.Tamamıyla sizin inisifiyatinize kalmış ;)

Bir örnek de kendimden  vermek isterim.Geçen yaz sonuna doğru bir kızla daha tanıştım.Adı Gül'dü.İşte mesajlaşıyoruz,takılıyoruz dışarılarda,muhabbetler tavan felan.Bende hiç olmayan,nerdeyse hiç aklıma gelmeyecek  bir  şeyle tanışmamı sağladı; "fotoğrafçılık" Tabi,onla artık sevgili değiliz ve hiç düşünmüyorum da ancak o sıralar görüştüğüm kızlar yerine onunla takılmıştım 3 ay süre kadar.Sonuçta karşıma çıkabilecek bambaşka bir çok seçimi egale etmiş oldum.O,hayatımda o anlamda şu an yok ancak fotoğrafçılık tutkusu hâlâ sürmekte!

 
Konuya dönecek olursam; yukarda "yanlış yerleştirilmiş bir domino taşı" ndan bahsetmiştim.Burada kastettiğim ne olabilir  sizce? Yanlış tercihlerimiz mi? Hatalarımız veya alamadığımız riskler mi? Zaaflarımız mı? İnanır mısınız hepsi :) Şöyle açıklayacak olursam güzide erkek hemcinslerimde şöyle bir durum söz konusu; -evet hâlâ varlar! - hoşlandığı kişiye açılamama,risk alamama yani bulunduğu sahili terkedemeyip yeni okyanuslar keşfedememe korkusu! Risk almıyorsun ki başarılı olabileceğini görebilesin! 

Hatalarımız dedim; misal ben de küçüklüğümden beridir piyano çalma yeteneği var.Ee? Risk almadım,bir güzel sanatlar fakültesini seçmedim,bu yeteneğimi profesyonel anlamda geliştirmedim.Kısacası bir "piyanist" olmayı seçmedim.Ne demiş Dambıldor emmi? "Bizi biz yapan yeteneklerimiz değil, tercihlerimizdir." Ama ne oldu? Şu an ki halimi aldım.Ve hiç de pişman değilim.Çünkü öğrendiğim bir gerçek şu ki hata diye bir şey yoktur! Ben hatalara inanmam şahsım adına.Bizi biz yapan yaptığımız hatalardır."Piyanist"liği seçmemem beni olduğum yere getirdi.Ailemi seviyorum,arkadaşlarımı seviyorum,şu an  uğraştığım  aktiviteleri-sporları,takıldığım ortamları seviyorum.Ha seçseydim çok daha iyi bir yerde de olabilirdim.Ama kim bilebilir ki? Ben şu an'a bakarım arkadaş.Tüm enerjimi şimdiye veririm.Sana diyeceğim en büyük tavsiye ne olur biliyor musun? Ne geçmişle ilgili pişmanlık duymalısın,ne de henüz yaşamadığın bir şeyin ızdırabını çekmelisin.Tam burada kendine olan bakış açın ve özgüvenin-özsaygın devreye giriyor...Onu da  az çok tahmin edersin.Bu konuya da gelecek yazımda giriş yapacağım.

Bazı şeylerin farkında olmanı ve olaylara yeni bir bakış açısıyla yaklaşmanı sağladıysam  ne mutlu bana! Hayırlı günler efenim...