Hepimiz biliyoruz ki; eğer bu dünyada yaşayacaksanız ve belki de bu dünyayı sevecekseniz,birkaç tür olumsuz duyguyla karşılaşacağız.Kendinize "insan olmak" adına müsade edin ve size değerli şeyler öğretecek,büyümenizi ve öğrenmenizi sağlayacak tüm bu tecrübeleri bir çırpıda elinizin tersiyle uzaklaştırmayın.Biraz soluklanın ve düşünün.
Tabi bunun,"sizin o takım/arkadaşlık ortamı/kız-erkek için seçilmiş kişi olmadığınız" türünden otantik bir hayâl kırıklığı içersinde olmakla dünyalar kadar fark var.Bu hayalkırıklığını hikaye içerisinde genişletirsek işte "Değersizsiniz,kimse sizi sevmedi; zaten sevmeyecek de vs. vs. tarzı iç sesler -hepimiz bir anlığına da olsa bu durumda bulunmuşuzdur,inkâr etmeyin!)
Önümüzdeki birkaç ay boyunca olumsuzluğu yönetmek adına konuşacağım.Başlangıç vuruşunu yapmak adına bazı üst-düzey fikirleri paylaşacağım.
"Ayık olun!"
Sağdan soldan "farkındalık,farkında olmak,uyanık olmak" adı altında birkaç şey duymuşsunuzdur illa ki.Peki bu konuyla nasıl bağdaştırabiliriz,"ayık olmayı" ? Olumsuz bir duygusal durumdayken "ayık olmanın" ilk adımını açıklayacak olursak; eğer farkında değilseniz,o durumu nasıl değiştirebilirsiniz? Sıklıkla olumsuz duyguları hissettiğimizde,"çerçevemizdeki arkaplan" boyunca fokurdar,dolar taşar ve bu gerçekleştiği zaman otomatik pilot fonksiyonunda tepki verir ve sevdiklerimize patlarız veya en iyi ihtimalle-özellikle etrafımızdaki insanlar adına!- uzaklara dalıp gideriz.
Mesela hemen,şimdi kontrol edelim.Şu anda tam olarak ne hissediyorsunuz ?
Eğer sıklıkla farkında olmadan olumsuz duygular içerisine düşüyorsanız,iki haftanızı kontrol'e ayırın.Her saat başı olacak şekilde saatinize alarm koyun veya outlook alarmı ayarlayın ve o anda ne hissettiğinizi görün.Ya da evinizin bazı yerlerine,arabanıza veya bilgisayar ekranınıza post-itler yapıştırın.Her yeni duygunun farkında olduğunuz zaman kayıt edin.Birkaç ay önce bu alıştırmayı yaptığımda,ne sıklıkla huzursuz edici duygulara sahip olduğumu,omuzlarımı kastığımızı ve nefesimi tuttuğumun farkına vardım.Fardındalık ilk adım!
Bu ezgiyi isimlendirin! (yada duyguyu)
Beyin taramaları gösteriyor ki; sözlü iletişim beynin düşünen kısmının zorlanmasıyla olumsuz duyguların gücünü neredeyse,anında azaltıyor.Yani diyeceğim o ki olumsuz bir durumda olduğunuzu fark ettiğinizde,onu duelloya davet edin! Durun ve hangi olumsuz duyguyu hissettiğinizi anlayın (hayal kırıklılığı mı hüzün mü,endişe mi kızgınlık mı?) O duyguyu arkadaşınıza veya olmadı kendinize sözlü olarak ifade edin.Sonuç olarak düşünün veya söyleyin "Hayal kırıklığı içersindeyim." , "Endişeli hissediyorum." , "Nefret doluyum." , "Üzgün hissediyorum."
Duygunuzu adlandırdıktan sonra,bir dakika durun ve ne gibi hissettirdiğine bakın. Yani vücudunuzun neresinde hissediyorsunuz? Karnınızda uçan kelebekler mi,göğsünüzdeki bir sıkışma mı yada kaslarınız mı geriliyor? Ona dikkatinizi verdiğinizde ne oluyor,değişiyor mu? Daha mı yoğunlaşıyor,yoksa etkisi azalıyor mu? Her ne hissediyorsanız,orda olması için yer verin,bir anlık da olsa.
Bırakın olsun!
Olumsuz bir duygu hissettiğimizde,yapabildiğimiz en kısa süre içersinde onu ezmek isteriz. "Bunu hissetmek istemiyorum.Defol!" diye tepki veririz.Fakat araştırma çok açık; olumsuz duyguyu bastırdığımızda acımız artar ve bu olumlu duygu hissetme yeteneğimizi engeller.Ancak olumsuz duygulara hayabu tımızda hissedilmek,büyümemiz ve değişmemiz adına biraz yer verirsek,bu olumsuz duyguların akışı adına da yol açacaktır.
Karar verin!
Farkına vardık,adlandırdık ve negatif duygunun varolmasına izin verdik.Ardından ne istediğimize karar verebiliriz.Bir süreliğine yarattığımız bu kızgınlık veya üzüntü boşluğunda kalmak isteyebiliriz.Peki,siz bilirsiniz.(Ha bu arada kendinize ait bu duygusal acıyı masum seyircilere veya aile üyelerinize yüklememek için uzaklaşmayı tercih edebilirsiniz.)
Bir noktada; saniyeler,saatler veya günler sonrasında,nötral veya pozitif kısma geri dönmek isteyeceksiniz.Önümüzdeki birkaç ayı,bu olumsuzluklarda ilerletecek ve ardından pozitif kısma en sağlıklı dönüş yolunu sağlatacak yöntemleri öğrenmek ve uygulamak adına harcayacağız.Önümüzdeki hafta olumsuz duyguyu katogörize etmekle -gerekli gereksiz olup olmadığını- başlayacağız.Bu ilk değerlendirme bizi en iyi yolda ilerlemek adına cesaretlendirecektir.
OL İZ VEL !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder